Sisifos Söyleni, Albert Camus tarafından 1942'de yayımlanan ve absürdizm felsefesini işleyen bir denemedir. Söylenceye göre, tanrıları kızdıran ve ölümden kaçmayı başaran Sisifos, cezalandırılır. Cezası, devasa bir kayayı bir dağın tepesine kadar çıkarmak ve kaya tepeye ulaştığında kayanın tekrar aşağı yuvarlanmasını izlemektir. Bu eylem sonsuza dek tekrar eder.
Camus, bu miti insan varoluşunun absürdlüğüne bir benzetme olarak kullanır. İnsanlar da Sisifos gibi sürekli olarak anlam ve amaç arayışındadır, ancak evrenin sessizliği ve anlamsızlığı karşısında bu arayış genellikle başarısızlıkla sonuçlanır.
Söylenin temel noktaları şunlardır:
Camus, Sisifos'u trajik bir figür olarak değil, aksine mutlu bir figür olarak görür. Sisifos, cezasının anlamsızlığının farkındadır, ancak yine de kayayı yukarı taşımaya devam eder. Bu eylem, onun isyanını ve özgürlüğünü temsil eder. Camus'e göre, "Sisifos'u mutlu hayal etmeliyiz."
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page